ما شکرخند تو با شوکت جم نفروشیم

آن گهرخانه به این قیمت کم نفروشیم

سایه زلف تو تا بر سر شوریده ماست

کنج زنجیر به کانون حرم نفروشیم

شوق اغوش تو داریم چه پروای بهشت

نقد موجود به پندار عدم نفروشیم

سر، که سرمایه هستی است به بازار وجود

بسپاریم به مهر و به ستم نفروشیم

پای اگر پی شود از تیغ نگردیم از راه

دست اگر بشکند از کینه قلم نفروشیم

دردمندان غروریم و از این گوهر پاک

به خدایان دروغین کرم نفروشیم

به سیه قلب دغل،سکه ی جم نسپاریم

به شتربان عرب رخش عجم نفروشیم